Ruben Olislagers

Ruben heeft altijd een zeer sterke ‘drive’ om beelden te scheppen. Om zijn fantasieën en ideeën te verbeelden. Als Ruben dit niet doet dan gaat het aan hem knagen. Hij heeft ooit eens RSI gehad en kon in die tijd niet met zijn handen werken. Olislagers; “Verschrikkelijk Allerlei beelden die in me hoofd zaten maar ik kon ze niet uitten via mijn geliefde manier”.

Wat Ruben Olislagers integreert zijn emoties van mensen en voornamelijk mensen die in hun kracht staan. Wanneer ze hun sterkste kant van zich zelf durven te laten zien. Wanneer ze trots zijn op wat ze bereikt hebben. Een prachtige danspose, een overtuigende houding van een artiest of een sensuele blik van zijn eigen vrouw.

Die krachtige menselijke emoties zet hij zo overtuigend mogelijk neer. Het is het kiezen van het het juiste moment, de juiste pose of ‘look’. Olislagers kiest een sterke uitsnede zodat je inzoomt op datgene waar de passie van de persoon het meest tot uitdrukking komt. Met behulp van zijn schilderstijl en het gebruik van sterke contrasterende kleuraccenten drukt hij de betovering uit die het hem geeft.

Ruben Olislagers laat zich ook inspireren door straataffiches, die aangetast zijn door erosie of menselijk toedoen, een verhaal tonen. De lagen over elkaar geplakte affiches symboliseren het verstrijken van de tijd. Ze vertellen ons dat alles vergankelijk is. Het altijd en alom aanwezige proces van veroudering fascineert hem. Of laten de lagen juist een continue vernieuwing zien?

In zijn werk past hij vele technieken toe. Hij bewerkt het doek met papier, bootlak, pleistergips, zijdeglanslak, tape en acrylverf, waarna hij met zijn spatel doelgericht de lagen blootlegt. Zo zijn de werken niet enkel van een afstand interessant maar juist ook van heel dichtbij. Diverse structuren zijn goed te zien. Telkens verschijnen er nieuwe vlekken, krassen, verweringen, waardoor het doek steeds boeiender wordt om naar te kijken. Soms maakt hij eerst studies en experimenteert met diverse materialen. Als hij een spetter maakt, wilt hij deze wel kunnen sturen. De verf moet dan niet te waterig zijn maar wel vloeibaar blijven. Dit kan alleen bij een juiste verhouding tussen diverse grondstoffen.

In 1996 is Ruben Olislagers afgestudeerd aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Maastricht. In zijn beginjaren heeft Ruben voornamelijk interactieve kunst gemaakt, maar sinds 2010 heeft hij zijn passie voor het schilderen weer opgepakt. Omdat hij elke dag op verschillende manieren met beeld bezig is, versterkt dit zijn visie op kunst en de kijk op zijn eigen werk.